Ze zei het rustig. Maar ze meende het.
“Ik durf niks meer zeggen. ’t Is altijd gedoe aan tafel.”Ze zei het zacht.Maar ik hoorde wat er níét werd gezegd. Ze was moe.Niet gewoon moe zoals op het einde van een werkweek.Nee, het soort moe waar je scherp van wordt.Moedeloos.Op je hoede.Alsof elk woord dat je zegt een lont kan zijn. Elke maaltijd was […]
Ze zei het rustig. Maar ze meende het. Meer lezen »