Ik ben Ils (’85), partner van Jeroen en mama van Bob (’17), Axel (’19) en Bent (’22).
Ik ben ondernemend en hou van mensen. In groep zal ik eerder de kat een beetje uit de boom kijken dan me meteen te mengen. Verder kan ik echt genieten van een goeie thriller, van studeren, wandelen in de Westmalse bossen met mijn Engelse cocker Jetje, van goeie Vlaamse kost, van weekendjes weg met mijn gezin in de Ardennen en van vertragen op zondag met een koffietje en een pistoleeke met gezouten hoeveboter en oude kaas.
Eten maakt al vanaf jonge leeftijd een belangrijk deel uit van mijn leven. Als schoolmeisje herinner ik me dat er maar geen einde leek te komen aan het kerstbuffet bij mijn grootouders. Ook al sprong de knop bijna van je broek, mijn oma schepte steevast nog twee extra kroketjes op om ‘je bord mee uit te kuisen‘.
Als zus van een kleine broer met autisme werd er veel van mij verwacht. Die druk vertaalde zich in stiekem eet- en snoepgedrag. Als zwaarlijvige scholier kreeg ik te maken met pesterijen en afkeurende meningen van kennissen en familie.
In mijn studententijd zat ik op kot in Gent. Ik was enorm gefocust op mijn gewicht en mijn uiterlijk. Dagen van streng diëten werden gevolgd door winkelbezoekjes waarbij ik mijn kar vollaadde met chocolade, cola, chips, tv-worstjes, … om dat bij thuiskomst allemaal naar binnen te spelen. Ik herinner me hoe schuldig ik me voelde en hoe kwaad ik op mezelf was, Ik verweet mezelf dat ik geen wilskracht had, dat ik niks waard was.
Na jaren van jojo-diëten en ongecontroleerde eetbuien onderging ik een gastric bypass. Kort na mijn gewichtsverlies, startte ik een relatie. Ik was dan misschien vele kilo’s kwijt, ik wist eigenlijk nog steeds niet wie ik was. De relatie liep mis maar met de hulp van een psycholoog vond ik opnieuw evenwicht.
In november 2018 overleed mijn moeder geheel onverwacht. Ik verloor twee dagen na haar overlijden ook de zwangerschap van ons – toen tweede – kind. Een intens zware periode voor mij en mijn gezin waarin ik mezelf en de manier waarop ik met eten omga, nog beter heb leren kennen.
Ik heb geleerd dat mijn neiging tot ongezond eten, snoepen en overeten, telkens een weerspiegeling is van een onderliggende noodzaak. Door veel aan zelfonderzoek te doen, te lezen en technieken uit te proberen, heb ik mezelf geleerd om grip te krijgen op mijn eetbuien en slechte eetgewoonten. Ik ontwikkelde een manier om evenwichtiger en gelukkiger door het leven te gaan. Dit resulteerde in het Dynamisch Levensmodel. Dit model vormt de leidraad doorheen de begeleidingen.
Als ervaringsdeskundige weet ik hoe vermoeiend een (ongezonde) relatie met eten kan zijn. Ik weet ondertussen dat het anders kan, dat het makkelijker kan, dat het mogelijk is om van eten en snoepen te genieten zonder jezelf te verliezen. Dat je kan herstellen van een eetstoornis, ook op eigen kracht. Mijn levenservaring, opleiding en innerlijke overtuigingskracht om te durven veranderen zijn bron van inspiratie in mijn werk als psycholoog.
Bovendien werk ik voortdurend aan mezelf. Ik schaaf mijn eigen methodieken bij door ze zelf te gaan ervaren en toe te passen, door ze af te stemmen met cliënten. Verder spreek ik een tweetal keer per jaar met mijn eigen psycholoog. Dit helpt me om een klare kijk te houden op mijn leven. Verder ga ik regelmatig in overleg met collega’s. Ik ben lid van twee intervisiegroepen waar om de paar weken overleg is tussen mezelf en andere andere professionals, gespecialiseerd in eetstoornissen. Verder heb ik regelmatig overleg met mijn mentors (ervaren psychologen). Ook permanente bijscholing vind ik belangrijk.
Opleidingen en bijscholingen
– Integratieve psychotherapie, HoWest (2023)
– Basisopleiding eetstoornissen voor Psychologen (2022)
– Basisbehandeling bij eetstoornissen, Eetexpert (2021)
– Integratieve kinder– en jongerenpsychotherapie, AIHP Gent, (2019)
– Master bedrijfspsychologie, universiteit Gent (2011) en erkend als klinisch psycholoog (visumnummer 357527)
– Bachelor Maatschappelijk Assistent, KHLeuven (2007)
Lidmaatschap
– Eetexpert, Vlaams kenniscentrum voor eet- en gewichtsproblemen.
– Vlaamse Academie Eetstoornissen
– Psychologencommissie
– Vlaamse Vereniging Klinisch Psychologen (VVKP)
– Belgische Federatie van Psychologen (BFP-FBP)