Lunchpauze op een vrijdagmiddag. Ik bedacht me dat ik nog wel snel even boodschappen kon doen voor ik aan mijn volgende consultatie zou beginnen. Goed idee, vond ik van mezelf, zo vermeed ik de zaterdagvoormiddag-drukte en hoefde ik ook geen vermoeide kinderen mee naar de winkel te slepen na schooltijd. Ik had de boodschappen al […]

Vandaag startte ik weer met werken. Deeltijds want mijn baby van 12 weken al fulltime naar de opvang brengen, dat vind ik nog moeilijk. Aan het begin van deze week was ik al bezig met uitzoeken wat ik zou dragen vandaag want de meeste van mijn kleren zitten nog wat krapjes. ‘Zwangerschapskilo’s’, begrijpt u wel.Het

Twee weken geleden volgde ik een presentatie van Dirk De Wachter. Hij sprak over gelukkig zijn. Mijn boekenverslaving kreeg weer even de bovenhand want hoewel ik mezelf had voorgenomen dit jaar geen boeken meer te kopen, kocht ik er na afloop vier van hem. Een gewone en hyperinspirerende man, Dirk. Wat hij vertelde voelde als

Eetbuien ontstaan door een overload aan emoties. Je systeem wordt overbelast en gaat op zoek naar een manier om dat mentale energieverbruik te compenseren. De zakken chips gaan open, geen enkel koekje of stuk chocolade is dan nog veilig. Jep, je hebt een eetbui. Dat stress en overprikkeling eetbuien stimuleren is niet nieuw. Maar kende

 ‘Amai, die is serieus bijgekomen’‘Inderdaad, die heeft zich goed laten gaan. Coronakilo’szeker?’‘Ja komaan, je kan toch een béétje moeite doen?!’ Ik slurp van mijn koffie terwijl ik het gesprek tussen enkele collega’s volg. Plots voel ik me weer tweeëntwintig. Ik sta tussen twee hoorcolleges door een praatje te maken op het binnenplein van de universiteit. Als ik van