De coaching-wereld is booming. Het lijkt wel een nieuwe hype, iedereen aan het coachen! En de benoemingen zijn legio, van wandeltherapeut tot mindset-coach, van ademcoach tot high performance coach.
Als psycholoog zie ik veel mannen en vrouwen die aan de slag willen gaan als coach maar iets houdt hen tegen. Er wordt namelijk te vaak neerbuigend gesproken over coaches en het is tijd voor een tegenwoord daarop.
'Kwakzalvers'
Dokter Guy t’ Sjoen bijvoorbeeld (bekend van de Vier-serie ‘Topdokters’) ergert zich aan de vele ‘kwakzalvers’ die vaak een pak geld vragen voor een weinig betrouwbare behandeling’. Hij stelt zich vragen bij de opleiding die coaches genoten hebben. De titel coach of therapeut is niet beschermd en maakt hem dus toegankelijk voor vele mensen die anderen professioneel willen helpen. Vele mensen treden hem bij in zijn mening. Zo ook Maggy De Block. Volgens haar moet er een uitfiltering komen van de ‘onkundigen’.
Wat me opvalt is dat ‘gebrek aan een goede opleiding’ vaak deel uitmaakt van de kritiek aan het adres van de coaches. Is dat een probleem? Laat ons niet vergeten dat opleidingen ontstaan zijn uit ervaring. ‘Wat maakt ervaring en levenswijsheid plots een ongeoorloofd, vies ding?’
'Wat maakt ervaring en levenswijsheid plots een ongeoorloofd, vies ding?''
Succesvolle begeleiding
‘We willen dat het eindresultaat goed en duurzaam is voor alle betrokkenen: patiënten en zorgverstrekkers’, hoor ik Maggy De Block dan zeggen. Wat maakt een begeleiding dan eigenlijk succesvol?
Uit onderzoek (figuur 1) is gebleken dat de technieken die een therapeut gebruikt maar voor 15% bijdragen aan een succesvolle begeleiding. Dit onderzoek is uitgevoerd in 2013 om na te gaan wat de factoren waren bepaalden of een psychotherapeutische behandeling doen werken.
15% wordt toegekend aan de verwachtingen van de cliënt en het placebo-effect. 40% van wat invloed heeft, is cliëntgebonden of vindt plaats buiten de therapeutische context. En bijna een derde wordt bepaald door de therapeutische relatie, ofte de band die een therapeut en een cliënt hebben. Slechts 15% van wat begeleiding doet werken bestaat uit de aanpak en de technieken die gebruikt worden.
Opleiding geeft niet de doorslag
Dit laat zien dat het er niet enkel om draait welke opleiding een therapeut genoten heeft. Wat de doorslag geeft in het slagen van een begeleiding zijn de verwachtingen van de cliënt, de vertrouwensband die de therapeut met hem opbouwt en eigenschappen van de cliënt zelf.
Dus als je het mij vraagt is het tijd om te stoppen met het blijven hameren op die opleiding. Laten we naar de begeleiding in zijn geheel gaan kijken.
Ja, misschien ga ik hier mee mijn boekje te buiten door aan te nemen dat dit ook voor coaching geldt. En toch.
Als psycholoog zie ik dat mensen zich dreigen te verliezen, nu meer dan ooit:
- Ze voelen zich eenzamer
- Stress piekt en wordt ondraaglijk
- Relatieproblemen steken de kop op omdat mensen geen uitlaatklep meer vinden
- Angst neemt de bovenhand
Mensen zijn op zoek naar perspectief en houvast. Dus of je nu coach, therapeut, psycholoog, of… bent: laten we nu eindelijk eens gaan samenwerken!
Laten we doen waar we goed in zijn: mensen helpen om zichzelf terug te vinden en weer met goesting in het leven te staan.